CAFE CỦA OPERA

Kawiarenka usytuowana jest na jednym z najpopularniejszych pasażów miasta i najprawdopodobniej na najbardziej uczęszczanej ulicy świata (według rocznych statystyk).

La Rambla używana była jako koryto rzeki w okresach suszy, stąd też jej nazwa pochodzi od arabskiego słowa "Ramla", które oznacza „strumień przeplywajacy sezonowo". Równolegle do niej wzniesiono drugą dzielnicę miasta (XIII wiek), w której murach otwarta została nasza kawiarenka.

Rozbudowa starego miasta w XIV i XV wieku doprowadziła do zniszczenia dzielnicy i zasypania Rambli (wprowadzono nowy system kanalizacji wodnej, wykorzystującej wodę z opadów deszczu).

Rambla przeistoczyła się w pasaż w „Oś nowego miasta”, wokół której zaczęły powstawać najwspanialsze budynki danej epoki (klasztory i domy szlachty). W XVI wieku posadzono pierwsze drzewa na pasażu. W XVII i XVIII brżuazja barcelońska zaczęła stopniowo zastępować szlachtę i kler. Zaczęły zanikać klasztory, a na ich miejscu zaczęto budować niektóre z renesansowych pałaców. Pod koniec wieku XVIII „La Rambla” była już pasażem z własnym „glamourem”; banki, latarnie, kwiaciarnie i mały, przewoźny kramik z kolekcją ptaków do sprzedaży. (Fotografia 2 z 1906)-(Fotografia 3 z 1946).

Nasza kawiarnia rozpocząła swoją działalność pod koniec wieku XVIII jako Tasca-hotel (mały hotel), który służył jako punkt spotkań do wymarszu dla wozów, do najbliższych wsi, a także do miast takich jak Saragossa, Madryt, itp. (Fotografia 1).

Z nadejściem kolejki podziemnej (metra), rozpowszechnieniem linii tramwajowej oraz otwarciem teatru „Gran Teatro del Liceo”, zmieniliśmy profil działalności. W połowie XIX wieku, powstała w wiedeńskim stylu „Chocolateria” (Bar Czekoladowy). W swoistym stylu drewnianych ścian, ozdobionych lustrami i klasyczną kompozycją kolorów. Do dnia dzisiejszego zachowana została unikalna kolekcja luster oraz kilka innych ornamentów, wkomponowanych w aktualny wystrój wnętrza.

Kilka lat później nastąpiła kolejna zmiana w profilu kawiarenki, tym razem jako „Cafe-Restaurante” (Kawiarenka-Restauracja), pod nazwą „La Mallorquina”, jeden z najelegantszych miejsc w mieście. Punkt spotkań arystokracji i burżuazji barcelońskiej.

Pod koniec 1928 roku, przodkowie obecnych właścicieli kawiarenki wprowadzili zmiany, wzorując się na aktualnych wtedy tendencjach modernistycznych, z niewielkim wpływem neoklasycyzmu. Otwarta w 1929 pod nazwą „Cafe de la Opera” nie zaprzestała swojej działalności ani przez chwilę, nawet podczas wybuchu Wojny Domowej. W dniu dzisiejszym, kawiarenka świeżo odnowiona przez architekta Antonia Moragasa, stanowi PAMIATKE NARODOWA MIASTA.

Mimo wszystko, prawdziwa historia „Cafe de la Opera” powstała nie tylko dzięki jej emblematycznej długowieczności. To KLIENCI tacy jak Pańtwo przez wieki zapisali wiele stron kroniki życia socjalnego oraz politycznego Barcelony. Od czasu rządów króla Alonsa XIII do dziejów anarchistów, od partii politycznych po związki zawodowe, od intelektualistów po cyganerię, malarzy, pisarzy, od komediantów po muzków, piosenkarzy, itp...jednym słowem osób z różnych krajów i kultur, które zapisały swoimi podpisami i wieloma anegdotami... trzy tomy Kronik „Cafe de la Opera”.